 O słowniku |
Kwalifikatory stylu i poziomu pełnią w słowniku dwujęzycznym dwojaką funkcję. Mogą rozróżniać znaczenia, ale zawsze informują o ograniczeniach użycia. Nie jest bowiem tak, że o wartości stylistycznej wyrazu można wywnioskować wprost z przykładów użycia. W każdym typie dyskursu oprócz słownictwa nacechowanego, swoistego dla tego typu wypowiedzi, występuje również słownictwo neutralne. Natomiast kwalifikatory przy odpowiednikach informują o zgodności wyrazu wyjściowego i docelowego pod względem wartości stylistycznej lub ostrzegają o jej braku. Powtórzenie tego samego kwalifikatora oznacza zgodność, wszelkie rozbieżności świadczą o różnicach pragmatycznych między odpowiadającymi sobie znaczeniowo wyrażeniami obu języków.
W artykułach hasłowych często pojawiają się angielskie wyrażenia wraz z polskimi tłumaczeniami. O doborze przykładów decydowały dwa czynniki: status danego połączenia w języku wyjściowym i trudności, jakie może stwarzać w przekładzie na polski. Umieściliśmy zatem połączenia stałe i łączliwe, nawet jeżeli polskie tłumaczenie ma charakter dosłowny, oraz wyrażenia częste i typowe, ale stwarzające trudności przekładowe. Dążyliśmy do tego, by wyrażenia angielskie i polskie stanowiły zrozumiałe całostki w obu językach. Tam, gdzie było to możliwe, staraliśmy się podać najogólniejszą postać wyrażenia, np. w postaci konstrukcji z bezokolicznikiem. W niektórych sytuacjach konieczne było jednak podanie przykładu w postaci zdania rozwiniętego, a nawet złożonego.
Najważniejszym wymogiem nowoczesnych słowników dwujęzycznych jest ich użyteczność. Mimo ogromu i różnorodności zgromadzonego w słowniku materiału odbiorca powinien łatwo znaleźć wszystkie potrzebne mu informacje, bez potrzeby sięgania do słowników jednojęzycznych, czy to języka wyjściowego, czy docelowego.
|
