 O słowniku |
Dla czasowników podajemy informację o przechodnim charakterze angielskiego odpowiednika polskiego czasownika nieprzechodniego. Informacja taka oznacza, że dopełnienia nie można pominąć. Podajemy też informację o przyimkach, z jakimi odpowiadające sobie znaczeniowo czasowniki łączą się w obu językach - bardzo często bowiem są to przyimki różne od rzeczownikowych. Zwracamy uwagę na to, że odpowiednikiem nie jest przymiotnik, lecz rzeczownik angielski użyty w funkcji przymiotnikowej. W hasłach przysłówkowych zwracamy uwagę na konteksty, w których w tłumaczeniu zwrotu polskiego pojawia się nie przysłówek angielski, lecz przymiotnik.
W stosunku do kwalifikatorów zastosowaliśmy analogiczne zasady, jak w słowniku angielsko-polskim. W słownikach dwujęzycznych bowiem stosuje się je nieco inaczej niż w słownikach jednojęzycznych. Kwalifikatory dziedzinowe - jak już wspominaliśmy - informują o zakresie zjawisk, do jakich odnosi się dane słowo, czy to w języku wyjściowym, czy docelowym. Inaczej niż w słownikach jednojęzycznych, nie muszą zatem sygnalizować, że dane słowo należy do słownictwa specjalistycznego. Dlatego bardzo często są pomijane w hasłach jednoznacznych. Niemniej, stosujemy je, jeżeli przynależność jednostki leksykalnej do danej dziedziny może nie być jasna dla niespecjalisty.
Niemniej zamiast zachodnioeuropejskich informacji o poziomie języka, zastosowaliśmy tradycyjne kwalifikatory stylu funkcjonalnego: książkowe, potoczne, pospolite, wulgarne. Odpowiednim kwalifikatorem opatrzone zostało wyrażenie języka źródłowego oraz wyrażenie angielskie.
|
wesja do druku